Rajd historyczno-edukacyjny „Akcja Tobruk”, Krąg-Polanów, 4.06.2022 r.
TUTAJ JESTEŚ:
REZERWAT PRZYRODY „WIELEŃ”
POSZUKIWANIE ROPY NAFTOWEJ W GMINIE POLANÓW
W latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia rozpoczęły się w Polsce poszukiwania źródeł ropy naftowej oraz gazu ziemnego. Jednym z obszarów wytypowanych przez badaczy były tereny dzisiejszego Województwa Zachodniopomorskiego oraz Pomorskiego, w szczególności pas od Kołobrzegu do Świdwina, w tym słynne za sprawą późniejszej erupcji, Karlino, oraz od skraju współczesnego powiatu koszalińskiej po Chojnice. Szczytowy okres odwiertów przypadł na lata 1966-1970, kiedy to przeprowadzono trzykrotnie więcej działań w tej materii, niż w całym poprzednim okresie. Ponad 75% prac prowadzonych było wówczas pomiędzy Koszalinem a Chojnicami.
Około roku 1968 geolodzy rozpoczęli badania na terenie Gminy Polanów. Do pracy na tym obszarze skierowano przede wszystkim badaczy i robotników z Piły. To za ich sprawą, w obrębie założonego trzy lata wcześniej fitocenotycznego Rezerwatu Przyrody „Wieleń”, pojawiły się zachowane do dzisiaj fragmenty instalacji, przede wszystkim ujścia wód podziemnych. W przyszłości planowano je także wykorzystywać jako rezerwuar wody na wypadek klęsk żywiołowych. Na miejscu nie odnaleziono wystarczających do podjęcia jakichkolwiek inwestycji śladów ropy czy gazu.
Z pobytem „nafciarzy” pod Polanowem związana jest także historia kryminalna. Pracujący przy odwiertach, dobrze sytuowani mężczyźni zwykli spędzać czas wolny korzystając z lokali gastronomicznych w mieście. Jednym z najchętniej przez nich odwiedzanych był „Bar Turystyczny”. Podczas jednego ze spotkań z miejscowymi doszło do bójki z użyciem noża. Jeden z robotników stracił życie. O zabójstwo oskarżono młodego mężczyznę mieszkającego we wsi Jacinki. Do przestępstwa przyznał się jednak jego starszy brat, zastrzegając, by właściwy winny zajął się domem i matką. Ten jednak sprzedał dobytek i wyprowadził się na Śląsk. Skazany spędził w zakładzie karnym kilkanaście lat. Po zwolnieniu zamieszkał w Polanowie i podjął pracę w miejscowej stolarni. Do końca jego życia rodzina już się nie spotkała.
Źródło zdjęć: Bundesarchiv/Militaerarchiv Freiburg Muzeum Ziemi Karlińskiej, Archiwum Studio Historycznego Huzar